суббота, 29 января 2011 г.
եսիմինչ ա
Երազիս քեզ էի տեսել...երնեկ էտ երազը չվերջանար, երնեկ դառնար իրականություն ու իսկականից տենց լիներ...ափսոս որ տենց չի...ու դժվար էլ տենց լինի...բայց էս ինչքան ժամանակ ա ռոմատիկ պոռթկումներ չէի ունեցել..չնայած մեկ մեկ կարելի ա սենց արտահայտվել....գիտես վաղուցա քո մասին չէի մտածում ու ինձ նունիսկ թվում էր որ մոռացել եմ քեզ...բայց փաստորեն տենց չէր...գիտես պահ ա գալիս որ մտածում եմ որ էս ամենինչը դառել ա ուղղակի կախվածություն, ուղղակի ես սովորել եմ մտածել քո մասին, էտ ոնց որ թմրանյութի նման բան լինի, ուղղակի էտ ինձ ոչ թե կայֆ ա տալիս, այլ ունի ինչ որ մազոխիստական ա ավելի....ավելի ցավացնում ա..պրի տոմ էտ ցավացնելը ոնց էրևում ա ինձ դզում ա...ժամանակին շաբլոն ստատուսներ կային է....ты как наркотик..տոլի ինչ...դրա նման բաներ...գիտես ոնց, արդեն մտքերս էլ պրծան..երևի տենց ա պետք...դե լավ..լավ մնա...մեկ էլ եսիմերբ հիշեմ քեզ ու սենց մի բան գրեմ...
воскресенье, 16 января 2011 г.
Փաստորեն
Մոտ մի 30 րոպե առաջ նայեցի կարելի ա ասել փաստավավերագրական կարճամետրաժ ֆիլմ, որը ցնցող էր: Ես մինչև հիմա ուշքի չեմ գալիս: Խոսվում էր հայկական շոու բիզնեսի ու ընդհանրապես մշակույթից.....նայեք դուք էլ, եթե իհարկե դեռ չեք նայել..
Подписаться на:
Сообщения (Atom)